Chaîne
Mon âme,
Résiste !
Personne ne ressent aussi bien que toi
La souffrance des montagnes,
La victoire des eaux,
La valeur de la terre.
Personne ne peut se sacrifier comme toi,
Pour le printemps.
Mon âme,
Que je résiste, moi aussi,
Personne ne peut aimer comme moi,
Ton passé,
Ton futur,
Ton destin.
Que personne ne puisse rire en pleurant comme moi,
Pour ton bonheur.
Mon âme,
Je t’attends…
Je traverse la passerelle de sirat[1],
Je tiens mon cœur
Dans tes mains.
Mon âme,
Cette attente,
N’est pas aussi lourde qu’une pierre,
Ni aussi profonde qu’une larme.
J’ai repensé
A ce que tu m’as dit…
Crois-moi
Ces jours noirs,
Ne sont pas des chaînes !
Que je donne ma vie pour ta résistance,
Que je donne mon sang à la rose rouge,
Que je prie Dieu dans ma prière de l’aube,
Pour ta santé …
تىزىق
جان پارەم،
سەن چىدا !
تاغلارنىڭ دەردىنى،
سۇلارنىڭ ۋەسلىنى،
توپىنىڭ قەدرىنى،
ھېچكىم سەندەك سېزەلمەيدۇ.
كۆكلەم ئۈچۈن،
باغرىنى خۇن ئېتەلمەيدۇ.
جان پارەم،
مەنمۇ چىداي !
كەچمىشىڭنى،
كەلمىشىڭنى،
پۈتمىشىڭنى،
ھېچكىم مەندەك سۆيەلمەيدۇ.
بەختى ئۈچۈن يىغلاپ تۇرۇپ
كۈلەلمەيدۇ.
جان پارەم،
سېنى كۈتۈۋاتىمەن…
پىلسىرات كۆۋرىكىدىن
ئۆتۈۋاتىمەن،
يۈرىكىمنى
سېنىڭ قولۇڭدا تۇتىۋاتىمەن.
جان پارەم،
بۇ كۈتۈش
تاشتەك ئېغىر ئەمەس،
ياشتەك ھەم چوڭقۇر.
ماڭا دېگەن گەپلىرىڭنى
ئويلىدىم بىر قۇر …
سەن ماڭا ئىشەن،
بۇ كۈنلەر
ھەرگىز ئەمەستۇر كىشەن !
چىدامىڭغا جېنىمنى بېرەي،
قىزىل گۈلگە قېنىمنى بېرەي.
سەھەردىكى ئىبادىتىمدە،
ساقلىقىڭنى خۇدادىن تىلەي…
Amoureuse
Si seulement j’étais une femme impatiente,
T’aimant en arrachant tes cheveux.
Restant dans le passé comme avant,
Se tenant debout avec fierté.
Si seulement j’étais une femme pleureuse,
Que tu me cries dessus avec amour.
Que je puisse alors te calmer tel le printemps après la pluie,
Lorsque la pelouse danse parmi les épines.
Si seulement j’étais une femme rieuse,
Tu serais mort de rire, toi aussi.
J’adorerais t’observer quand tu dors,
Et je mettrais mon visage sur le tien quand tu respires.
Si seulement j’étais une femme bête,
Tu hausserais les épaules à mes bêtises.
J’aurais sacrifié ma vie pour tes poissons,
En attrapant le fil de ton destin.
Si seulement j’étais cette femme,
Capable de prendre le feu de ton corps avec le mien.
Si j’étais réduite en cendres,
Ainsi ton torse resterait vide sans moi.
مەشۇق
بىتاقەت بىر ئايال بولسام بولاتتى،
چاچلىرىڭنى يۇلۇپ تۇرۇپ سېنى
سۆيگۈدەك.
كەچمىشلەر ئارىسىدا بۇرۇنقىدەكلا،
مەيدەمنى كەرگىنىمچە مەغرۇر تۇرغۇدەك.
يىغلاڭغۇ بىر ئايال بولسام بولاتتى،
سەن ماڭا ۋراقىرىساڭ مۇھەببەت بىلەن.
باھاردەك پەسلەيتىڭ يامغۇرنى ئېلىپ،
تىكەنلەر ئارىسىدا يەلپۈنسە چىمەن.
كۈلگۈنچەك بىر ئايال بولسام بولاتتى،
كۈلۈپ كېتەتتىڭ سەنمۇ تېلېقىپ.
ئۇيقۇلۇق ھالىتىڭگە مەن ئامراق ئىدىم،
تىنىقىڭغا يۈزۈمنى تۇتاتتىم قېنىپ.
ھاماقەت بىر ئايال بولسام بولاتتى،
دىمىقىڭنى قېقىپ قويساڭ قىلىقلىرىمغا.
يىپلىرىڭغا چىگىلىپ قىسمەتلىرىڭنىڭ،
ئۆمۈرۈمنى يەم قىلاتتىم بېلىقلىرىڭغا.
مەن شۇنداق بىر ئايال بولسام بولاتتى،
جېنىم بىلەن جېنىڭدىكى ئوتنى ئالغۇدەك.
بىر سىقىم كۈل بولسام ئالقىنىڭدىكى،
مېنىڭسىز كۆكرىكىڭ بوشلا قالغۇدەك.
L’envol
Ah, ces mains tendues ne sont peut-être pas les siennes,
Prends-les et serre-les fort quand même.
Ne crains ni tes pensées, ni tes rêves,
Si tu frappes, hésitant, à la porte des uns et des autres.
La dépression des murs est invisible,
Donne-leur de ton baiser avec passion.
Mords tes lèvres jusqu’au saignement,
Que tes larmes s’arrêtent ainsi de tomber.
Continue de voir les gens avec amour,
Que tes yeux disparaissent dans la nature.
Tes rêves s’envoleront un jour,
En vainquant les égos de tes désirs.
ئۇچۇرما بولۇش
ئېھ، بەلكىم سوزۇلغان قول ئۇنىڭ ئەمەس،
شۇندىمۇ قىسىپ قويغىن كۈچەپ-كۈچەپ.
چۆچۈمە خىيالىڭدىن، چۈشۈڭدىن ھەم،
كىمنىڭدۇر ئىشىكىنى چەكسەڭ تېنەپ.
تاملارنىڭ سۇلغۇنلىقى بىلىنمەيدۇ،
سۆيۈپ قوي ئىزتىراپتا قېنىپ-قېنىپ.
لېۋىڭنى چىشلە مەيلى قانغۇدەك،
كۆز يېشىڭ توختاپ قالسۇن تېمىپ-تېمىپ.
قاراۋەر ئادەملەرگە مېھرىڭ بىلەن،
كۆزلىرىڭ تەبىئەتكە كەتسۇن سىڭىپ.
ئۇچۇرما بولار بىر كۈن ئىستەكلىرىڭ،
قەلبىڭنىڭ قەپىسىنى چاك-چاك يېرىپ.
Sur les sentiers éveillés
Sur les routes déployées
Sur les places qui débordent
J’écris ton nom
Hoshyar dawanlar baghrida,
Echilghan yollar’ning üstide,
Kéngeygen meydanlar qoynida,
Séning isming’ni yazimen.
[1] De l’arabe « صِرَاط », traduit littéralement par « chemin ». Dans la Sunna, il s’agit d’une passerelle réputée être aussi fine qu’un cheveu qui permet aux fidèles de passer au-dessus de l’enfer pour rejoindre le paradis.